Even voorstellen: ik ben Carina de Rooij

Ik ben Carina de Rooij, 38 jaar en woon in Culemborg met mijn man Anton de Rooij en ons gezin. Binnenkort verhuizen we naar Beusichem, dus daar zijn we momenteel druk mee bezig. Eindelijk een eigen huisje met tuin, laat de zon maar komen!

Turnongeval

Ik ben professioneel rolstoelbasketbalster en ik speel onder andere in het Nederlandse team. Ik ben niet begonnen als basketbalster, maar als turnster. Toen ik 18 jaar was ging het mis op de brug met ongelijke leggers en brak ik mijn rug, wat resulteerde in een dwarslaesie.

Tijdens mijn revalidatie kwam ik in aanraking met rolstoelbasketbal en ik was meteen verkocht. Een attractieve sport waar je je energie goed in kwijt kan, maar ook een spelletje waar tactiek belangrijk is. Dat was wel even wennen net als het feit dat ik niet alleen verantwoordelijk ben voor mijn/onze prestatie, maar dat we dat met een heel team doen.

Rolstoelbasketbal is mijn lust en mijn leven

In 2008 heb ik mijn opleiding (Kinder- en Jeugdpsychologie) afgerond. Ik heb dit daarna nog twee jaar parttime gedaan naast het basketballen. Na mijn basketbalcarrière wil ik daar ook zeker weer wat mee gaan doen. Of dat in dezelfde vorm gaat zijn of meer met kinderen met een beperking of toch in de richting van sport, dat weet ik nog niet. Gelukkig hoef ik daar nu nog niet aan te denken, want naast mijn gezin is rolstoelbasketbal mijn lust en mijn leven.

Rolstoelbasketbal is de laatste 10 jaar steeds professioneler geworden. Acht jaar geleden heb ik mijn baan opgezegd en ben ik fulltime gaan basketballen. Het is heerlijk om elke dag bezig te zijn met mijn sport. Met het Nederlands vrouwenrolstoelbasketbalteam hebben we mondiaal gezien de laatste jaren steeds een stapje vooruitgezet. Waarbij we tijdens de Paralympische Spelen van 2012 in London voor het eerst op het podium belandden, BRONS! We waren ontzettend blij met deze medaille en het smaakte naar meer.

Helaas moesten we op het WK in 2014 en op de Paralympische Spelen van 2016 in Rio weer genoegen nemen met een bronzen medaille, hier waren we toen niet meer zo blij mee. Zeker brons in Rio de Janeiro was een enorme teleurstelling, er zat meer in. We moesten ons toch nog maar een keer opladen, want die gouden medaille moest er komen.

Goud in Hamburg

Afgelopen zomer was het WK in Hamburg. Een sterke poule stond ons te wachten, maar daar is niets mis mee. Mooie wedstrijden waarbij we in het toernooi kunnen groeien.

Alle wedstrijden werden gewonnen en in de laatste wedstrijd van de poule moesten we met Groot-Brittannië gaan uitmaken wie er eerste in de poule zou eindigen. Ook die wedstrijd werd gewonnen, wat ons daarna een op papier makkelijkere route zou geven richting de finale.

En dat bleek ook zo! In de kwartfinale en de halve finale werd er respectievelijk makkelijk gewonnen van Frankrijk en China.

In de finale moesten we weer tegen Groot-Brittannië spelen. We wisten wat we zouden moeten doen om die wedstrijd te winnen. Maar een finale op een WK voelt toch net wat anders dan alle andere wedstrijden. Gelukkig hebben we ons aan onze ‘gameplan’ kunnen houden, zodat we na een spannende wedstrijd eindelijk die GOUDEN medaille in ontvangst konden nemen, Wereldkampioen!

Koningshuis en nominatie

Onze gouden medaille resulteerde in meer aandacht voor onze sport. Uitnodigingen via allerlei kanalen en media. Een mooie kans om te laten zien hoe leuk onze sport is.

Ook mocht ik als aanvoerder van ons team, samen met de coach naar de uitblinkerslunch bij onze Koning en Koningin. Heel spannend, maar wat een eer en echt superleuk!

Als team waren we ook genomineerd voor paralympisch sporter van 2018. Helaas hebben we die prijs niet gewonnen, maar het was een eer om bij de genomineerde Diede de Groot en Bibian Mentel te horen.

Nog doelen na zo’n fantastisch jaar?

Jazeker! Ik heb er verschillende, waarvan Paralympisch goud toch wel met stip op nummer 1 staat! Een doel wat zeker haalbaar is, anders was ik er niet meer aan begonnen. Want het is super om elke dag met je sport bezig te zijn, maar je moet er ook veel voorover hebben en opgeven.

Komende zomer vindt het EK rolstoelbasketbal in Nederland plaats waar we ons kunnen plaatsen voor de Spelen in Tokio 2020. Dus dat is de eerste stap naar mijn/ons doel.

Vind je het leuk om een keer naar een wedstrijd te komen kijken van het Nederlandse team? Je bent van harte welkom om ons aan te komen moedigen deze zomer tijdens het EK in Rotterdam.

In het volgende filmpje kan je de sfeer tijdens een wedstrijd op een toernooi een beetje proeven en je ziet ook gelijk hoe wij wereldkampioen zijn geworden!

Wil je meer over rolstoelbasketbal weten en waar je in jouw buurt deze sport kan beoefenen? Lees dan de blog hoe speel je rolstoelbasketbal en wat zijn de regels?